Te gjithe ose pjesa me dermuse e bashkefshatareve tane, e kane njohur fshatarin tone NDREKO KACIN.
Ndrekua qysh ne moshe te vogel u semure rende ku kaloi nje melengjit dhe si pasoje e fait te keq i mori te parin te cilen do te vuante gjate gjithe jetes se tij. Fatin e keq te tij do te do te shijonin prinderit dhe te afermit e tij . Sado qe denimi ishte i pa meshirshem ai prap nuk u mposht, por me guximin e tij te pashoq, ai e flaku tutje verberinedhe ju pershtat si ghithe te tjeret. Vuajtjen por edhe kryenecesine e guximin e tij te pashoq une e pata shijuar cdo dite per gjitonin tim, te cilat shtepite i kishim afer njeri me tjetrin.
Ai me intuiten e tij te cuditshme, kishte aftesi te tilla , qe ta njihte njeriun boll me nje te degjuar , apo ta njihte me te ecur., ai mirte pjese aktive ne ne bisedat qe beheshin reth rapit.
Shkak i ketij shkrimi per gjitonin tim NDREKO KACI , ube biseda me nenen time, e cila me pat porositur per nje pune, siduket ajo nuk u kenaq prej meje, dhe me tha,, po pse more djale, dhe NDREKO KACI qe nuk shikonte bente me ato zinxhire qe te mernin ne qafe, po Nena kishte te drejte dhe mendja me vajti menjehere tek NDEKUA, dhe pyes veten, si kish mundesi Ai qe megjithese i verber bente mrekullira me ato duar, ai bente zinxhira te permasave te ndrishme, per kafshet, dhe per plakat qe mbanin celesat e medhej ne mesin e tyre, Ai nxirte gure ne thellesi te tokes, ai bente gropa te thella per puse, e me pas i kthente me gure dhe perseri pyes veten, ku e gjente Ndrekua ate reze drite , ate fuqi te mbinatyrshme, ate zemer te madhe, qe verberine ta flakte ,sikur te mos ekzistonte , dhe pergjigjeja me vjen duke me theritur , se vetem se Pilurjotet nuk i mposht asnje fatekeqesi sado e veshtire qe te jete ajo. Le ta njohin dhe brezat e rinj DUAR ARTIN NDREKO KACIN QE SFIDOI VERBERINE, dhe ti urojme jete te gjate e plot shendet, e ndieja per detyre per gjitonin tin tim te shkruaja per te.
POLO CIPA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου