A nuk ishim ne qe flisnim per dashurine
dhe djallezia,
kurre s'na afrohej
eh sa shume e afronim dashurine
e zemra patjeter
gjithnje na lumturohej
Por ja nje dite fati na ndau
te dy endacake
rrugeve te botes,
nuk di pse shpirtin, ne mes na i ndau?
une fukara
por ti i pa ngopur.
Pse ndodh keshtu me ne te dy,
kur njeri kendon
tjetri ligesohet?
po p'se o zot, o perendi?
po ne shpirt
nuk ishim dy?
Ah ,dikur, dikur do te enderoja
me mallengjim
ne zemrat tona
nuk kishte mur, po pse keshtu?
o njeriu im?
Por pasurija vete dhe vjen, o lakmetar
por do jete vone
do te pendohesh,
une fukara do shkoj ne Parajs
ndersa ti ne Ferr
do te tmerohesh.
Ah dikur, dikur, po te kujtoj
dhe loti rreshqet
me mallengjim,
ne vitet qe shkuan une po lundroj
me ne c'fare n'gjet
o njeriu im?
Polo Cipa.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου