Ne mengjes pa zbardhur dita
nga nje ngasherim u ngrita,
nje nene ja thosh me ligje
korba zemer pse me ike?
pse me ike shpirt i nenes?
te kisha si drit e henes
pse sme merr o zot dhe mua
kur skam djalin ti c'te dua?
nuke di ku te besoj,
ne cfare kishe te lengoj,
kujt ti them , ti drejtoem?
ti lutem ti gjunjezoem,
te me bjer xhanin e zemres
qe te shoh driten e henes.
Si qiriri sec u treta
plot me vaj me iku jeta,
ndersa shamine mbi koke,
e kame lare me lote.
O kurbet kurbet i djallit
me more xhanin e xhanit
sec u treta e sec u mplaka
dyell drite me nuk paska,
dite e nate si kukuvajke
nga mengjezi gjer me darke,
drit e syrit sec me iku
flakene qiriri fiku,
fill e vetem ne dritare
vetem dimer ska behare,
syri sec mu tret te dera
te pres o bir si ngahera,
hapur syri do me jete
ndofshta dhe ne gjume te thelle.
Dhe ne vdeksha sdo te tretem
prane teje do te gjendem,
te pres me lule ne dore
te mi vesh mbi var kurore,
sa here qe te vij behari,
do ngrihem do dal nga varri,
e kur qyqja do ja thote,
bashke dhe une do jem toke,
ne cdo lis e ne cdo peme
ligjerimin do te derdhe,
kur fillon te behet nate,
do behem si kukuvajke.
Ne senduqin e shtepise
destemelin e nuserise,
vajzes do ja vesh mbi koke
diten qe do vijn dasmore,
vec nje gje te mos harosh
emrin tim te ma trashegosh
se perher do jem tek porta
do te pres sa te jete bota.
Boll o bir ne dhe te huaj
se sesht tok e shpirtit tuaj,
ninullat qe ti kendova
nga te paret i mesova,
vec me lan nje amanet
ne vend tend dheu te tret.
POLO CIPA 1999, mergimtari.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου