XHAXHAIT TIM ANDREA CIPA

I krusur nga trupi 

i vrejtur nga balli

por i pasur nga fruti

qe zoti ta fali

Me pamje ENGJELLORE

ti ecje shtruar

ne mendje kujtoje 

dramat qe kaluan

Dhe qeshje dhe qaje 

o zemer behari

mekatet i fale 

qe te kish bere djalli

Dhe djajte u perkulen 

nje dite para tija 

me kurora u sulen 

ti sollen te selia

Kush shkon pas drites 

me thoshje perhera

si lulja e vites 

qe mban mi krera

Nga goja e tia 

kullonte embelsia

kure murzia

si vete Perendia

kur fliste shtruar

degjonte parea

syte drejtuar

te gjithe te xha ANDREA

Me cokun ngadal

gurin qelloje

i vije verdall

si kur e ledhatoje

Uje burimi 

me dije i kove

te gjithe te mirnin

ne drite i nxore

Dhe pse i thyer 

ti shume lexoje

pas librit mberthyer 

dituri kerkoje

Kisha dhe lisat

prap te kerkojne

te vesh me nate

qirite te ndricojne

Shpirtin kur e dhe 

ngrusht e mblodhe doren

dhe lotet reke

ne mjeker tu mblodhen

ENGJIT zbriten 

nga kupa qyellore

dhe lart te ngriten

PARAJSEN  ti  more.